นักออกแบบ หรือศิลปิน? (Designer or artist)

ช่วงครึ่งปีแรกของปี 2020 นี้มีเหตุการณ์ต่างๆ รอบตัวมากมายทำให้งานออกแบบที่เป็นอาชีพของตัวเองต้องมีการปรับเปลี่ยน พัฒนา และเพิ่มจำนวนมากขึ้นเป็นพิเศษ(เปิดดูรายการ trackingในแต่ละเดือนที่บันทึกไว้) แน่นอนว่า หากใครทำงานในสายอาชีพนักออกแบบเห

มือนกันน่าจะเข้าใจ การที่เราสามารถผลิตชิ้นงานออกมาได้จำนวนมาก และจำเป็นต้องมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ อาจจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว หรือมากกว่าเพื่อให้สถานการณ์ของงานที่กองอยู่ตรงหน้าสำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดี ไม่ว่างานนั้นนั้นจะมีรายละเอียดหรือความทุ่มเท่เท่าไหร่ก็ตาม ณ จุดๆหนึ่ง อาจจะเรียกว่าสภาวะ burned out ที่เค้าเรียกกันในกลุ่มคนที่ทำงานหนักมากจนเกินไป แต่จะทำอย่างไรหากเรายังคงต้องผลักดันตัวเองขึ้นมาจากสภาวะนั้น แล้วทำงานที่มันกำลังเข้ามาต่อเนื่องให้มันเสร็จ

ก่อนหน้าวินาทีที่กำลังเขียนโพสเล่าเรื่องราวนี้ อยู่ดีๆก็คิดขึ้นมาว่าระยะหลังประมาณ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมางานที่ตัวเองทำไปแทบจะทั้งหมด มันยังไม่ได้คุณภาพเท่าที่เราคาดหวังเอาไว้ "มันเป็นเพราะอะไร?" ก็ได้คำตอบว่าในงานออกแบบแต่ละชิ้นมันจะมีรายละเอียด (detail) แนวคิด (concept) วิธีการสื่อสารผ่านงานออกแบบ (communication design),... ซึ่งนักออกแบบต้องใช้เวลาทำการศึกษาทำความเข้าใจเนื้องาน หาแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์งานออกมาให้มันดีที่สุดในแนวทางของมัน แต่ความเป็นจริงระยะเวลาที่มีนั้นมันน้อยเกินไป ทำให้งานแต่ละชิ้นคือ ทำเร็วๆ ให้มันเสร็จและผ่านไป ซึ่งความท้อแท้ที่เกิดจากทำงานที่ไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ทำให้คิดย้อนกลับไปว่า "หรือว่าเราไม่อยากทำงานเป็นนักออกแบบแล้ว?" "แต่เราก็ยังรักในงานออกแบบที่ตัวเองทำอยู่" "ตอนนี้เราควรทำยังไง?"

มาถึงจุดนี้เสียงในหัวของตัวเองบอกว่า ฉันอยากเป็นศิลปิน ฉันอยากมีอิสระจากช่วงเวลาที่บีบรัดตัวเองอยู่ ณ ตอนนี้ 24 ชั่วโมงที่มีอยู่มันไม่เพียงพอ เพราะในความเข้าใจของเราคือ ศิลปินสามารถใช้เวลาได้อย่างอิสระ และเมื่อเกิดความคิดสร้างสรรค์ออกมาเมื่อไหร่นั้น เขาก็จะสร้างสรรค์งานที่ต้องการออกมาให้โลกได้เห็น โดยที่ไม่ต้องสนใจคำกล่าวหรือความคิดเห็นของใครเลย เพราะเขาพอใจในงานของตัวเองมากกว่าที่จะกังวล ไม่ว่าใครจะมองงานของตัวเองอย่างไรก็ตาม ไม่ต้องคิดเรื่องความต้องการของโจทย์ทั้งหลาย (design requirement) สามารถหาแรงบันดาลใจได้จากสิ่งไหนก็ได้ที่ตัวเองอยากทำ

มาถึงตรงนี้ต้องหาคำตอบให้ตัวเองแล้วว่าตอนนี้จะทำยังไงดี? :)

#designer #burnedout

Still a Designer, or Becoming an Artist?

The first half of 2020 was overwhelming.So much changed, and my job as a designer had to change with it. There were new expectations, shifting workflows, more tasks, tighter deadlines — everything doubled. (Yes, I checked the tracking log I kept each month.)

Anyone working in the creative field might understand what it’s like to produce more and more, again and again. Sometimes double. Sometimes more than that. You do what you can to keep things moving, regardless of how much thought or energy each piece actually needs. And then comes the burnout.

But what can we do… when the work keeps coming, and we still have to show up and finish what we started?

A few days ago, I paused for a moment — something I hadn’t done in a while.Looking back at the work I produced over the past two weeks, I realized something:

Almost none of it met the standard I hold for myself.

Why?

Because design isn’t just execution. It’s time.It’s details. It’s concept.It’s communication.

Each project demands understanding, exploration, and inspiration. But when time runs out, all of that disappears.You just rush to get things done. You move on. You move fast. And deep down, you feel a little empty.

That’s when I asked myself:

“Do I still want to be a designer?” “But… I still love design, don’t I?” “ So what now?”

Then a voice inside whispered:

“I want to be an artist.”

Not because I want to quit design. But because I crave freedom — time, space, and permission to feel creative again. Artists don’t wait for client briefs. They don’t shape their process around deadlines. They don’t rush to meet expectations. They create because something moves them to.

They don’t need validation — they just want to express.And sometimes, that sounds like the peace I’ve been missing.

So here I am, asking myself:

What do I really want right now?And how do I find a way back to loving what I do — without losing myself in the process?